Samen op weg naar een oplossing voor knelpunt A1-A30

De aansluiting van de A30 op de A1 bij Barneveld is al jaren een zorg. Het knooppunt vormt een flessenhals in de doorstroming van het verkeer, met files en ongevallen tot gevolg. Een oplossing is hard nodig, maar vraagt ook om een zorgvuldige afweging van uiteenlopende belangen. “Goed contact met alle partijen is superbelangrijk om de vaart erin te houden”, zegt Peter Hekman, verkeerskundige bij de gemeente Barneveld en projectleider A1-A30 namens Regio Foodvalley.

Hekman is inmiddels acht jaar bij het project betrokken. “We hebben het knelpunt al lang geleden onder de aandacht gebracht, bij de provincie en in Den Haag”, weet hij. “Het knooppunt vormt onderdeel van de noordelijke toegangspoort van Regio Foodvalley en is van groot belang voor een goede bereikbaarheid van de regio. De krachten zijn de afgelopen jaren gebundeld, niet alleen binnen Regio Foodvalley en met de provincie, ook het bedrijfsleven is betrokken. Daardoor heeft het hele lobbytraject steeds meer succes gekregen. Het knooppunt A1-A30 is inmiddels een rijksproject waarin wij als regio participeren.”

Eigenlijk geen knooppunt

De doorstroming van het verkeer op het knooppunt wordt belemmerd door verschillende factoren. Er zijn geen ruime en directe verbindingswegen tussen de snelwegen, maar krappe bogen en gelijkvloerse kruisingen met stoplichten. Ook de provinciale weg N301 sluit aan op het knooppunt. “Dat alles maakt dat het eigenlijk geen knooppunt genoemd mag worden, maar in de volksmond heeft de A1-A30 wel die titel”, zegt Hekman. Het verkeer tussen Ede en Amersfoort, in beide richtingen, vormt de hoofdstroom. “Het verkeer richting Amersfoort moet in de bocht terug naar één rijstrook. En richting Ede krijgt het verkeer te maken met een krappe bocht”, legt hij uit. “Als de doorstroming vooral in die krappe bocht stokt, veroorzaakt dat een terugslag op de vluchtstrook van de A1. Er ontstaat een file, die voor veel weggebruikers onverwacht opduikt, dus daar gebeuren veel ongelukken. De locatie staat op plek 2 in de top 10 van de gevaarlijkste 1km wegvakken van de Stichting Incident Management Nederland.”

Ook de beperkte capaciteit van de A1 tussen Voorthuizen en Barneveld levert problemen op. “Het nabijgelegen knooppunt Hoevelaken gaat ook op de schop”, zegt Hekman. “In die plannen loopt de verbreding van de A1 tot vier rijstroken bij Barneveld weer terug naar twee. We proberen met onze plannen aan te sluiten, maar dat mag voor Hoevelaken niet tot vertraging in de uitvoering leiden. Voor knooppunt Hoevelaken is al een ontwerptracébesluit genomen, maar nu de aanbesteding daar langer duurt, kunnen we proberen om meer aan te haken.”

Kansrijke varianten

Na het MIRT-onderzoek (MIRT staat voor Meerjarenprogramma Infrastructuur Ruimte en Transport), dat in opdracht van provincie Gelderland en Regio Foodvalley in 2018 is uitgevoerd, is het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat afgelopen najaar gestart met de MIRT-verkenning. In de eerste fase van de verkenning is een longlist van 18 oplossingsvarianten opgesteld. “Er is gekeken naar wat de effecten zijn op de doorstroming, de verkeersveiligheid en de omgeving. Daarnaast is onder meer de financiële haalbaarheid beoordeeld”, zegt Hekman. Uit de longlist zijn nu zeven kansrijke varianten gefilterd, die in de tweede fase verder worden uitgewerkt en nauwkeuriger worden beoordeeld. Dat moet dit najaar leiden tot het vaststellen van één voorkeursvariant. 

Veel belangen

“Het is belangrijk om in het hele proces iedereen maximaal aangehaakt te houden”, stelt de projectleider. Bewoners en ondernemers zijn niet alleen geïnformeerd, maar konden ook ideeën aandragen, die uiteindelijk zijn meegenomen in de 18 oplossingsvarianten. Een klankbordgroep, waarin onder meer de direct betrokken bedrijven, de Barneveldse Industriële Kring (BIK), VNO-NCW, waterschap, provincie en hulpverleningsdiensten vertegenwoordigd zijn, denkt mee over de oplossingen. “We komen regelmatig bijeen, informeren elkaar en vragen om input”, vertelt Hekman. “En voordat we informatie naar buiten brengen, bespreken we dat eerst met de direct belanghebbenden. Denk aan de bedrijven op de voorzieningenlocatie en de directe omwonenden.”

Er zijn veel, soms ook tegenstrijdige, belangen waar rekening mee gehouden moet worden. Alleen al voor de verschillende wegbeheerders lopen de belangen uiteen. “We moeten keuzes toetsen aan criteria voor verschillende belangen én alle consequenties goed inzichtelijk maken.”, stelt Hekman. “Bestuurders moeten over alle informatie kunnen beschikken om hun beslissing op te baseren. Ook naar omgevingspartijen zijn we transparant en laten we zien waar we mee bezig zijn. Goed contact houden met alle partijen brengt ons verder naar een definitieve oplossing van knelpunt A1-A30.”